-
1 kłujący
kłując|yколющий; колючий; колкий;\kłującye krzaki колючий кустарник; \kłujący ból колющая боль; \kłującyа uwaga колкое замечание
* * *ко́лющий; колю́чий; ко́лкийkłujące krzaki — колю́чий куста́рник
kłujący ból — ко́лющая боль
kłująca uwaga — ко́лкое замеча́ние
-
2 kłujący
adj* * *a.1. (= kolczasty, ciernisty) prickly, thorny.2. ( ból) stabbing.3. ( owad) biting, stinging.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kłujący
-
3 kłujący
-
4 kłujący
-
5 ukłucie
(igły, kolców) prick; ( owada) sting* * *n.1. (= nakłucie) sting, twinge, prod; ( strzykawką) pinprick.2. (= ślad po ukąszeniu) prick.3. (= kłujący ból) pang, twinge, sharp pain; ukłucie zazdrości pang of jealousy.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ukłucie
-
6 k|łuć
impf (kłuję a. kolęprzest., kłujesz a. koleszprzest., kłuł) Ⅰ vt 1. (kaleczyć) [osoba, ciernie] to prick- kłuć kogoś/coś szpilką to prick sb/sth with a pin- kłuć kogoś/coś bagnetem to stab sb/sth with bayonet- jego broda kłuła ją w szyję his beard prickled her neck- krzaki kłuły mnie w nogi the bushes scratched my legs- kłujące ciernie prickly thorns- rana kłuta a stab wound ⇒ ukłuć2. przen. (sprawiać przykrość) [słowa] to sting- zazdrość kłuła go w serce he felt a stab of jealousy in his heart- kłujące spojrzenia piercing looks ⇒ ukłuć3. (boleć) coś go kłuło w boku he felt a stabbing pain in his side- kłujący ból a stabbing pain- kłucie w piersiach ustało the stabbing pain in his/her chest subsided ⇒ ukłućⅡ v imp. kłuje mnie w boku I can feel a stabbing pain in my side ⇒ ukłuć Ⅲ kłuć się (być kłutym) kłuliśmy się kolcami malin the thorns of the raspberry canes scratched us ⇒ pokłuć się■ kłuć w oczy swoim bogactwem to be ostentatiously rich- kłuć kogoś w oczy [światło] to blind a. sting sb’s eyes; [bogactwo] to make sb jealous- to jedzenie kłuje a. kole go w zęby the food is not to his taste- prawda w oczy kole the truth hurtsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > k|łuć
-
7 ostry
прил.• высокий• горячий• грубый• едкий• жесткий• жестокий• затруднительный• интенсивный• крепкий• крикливый• крутой• лютый• мучительный• насильственный• неистовый• неприятный• остроконечный• острый• отчетливый• пикантный• пронзительный• проницательный• пряный• резкий• свирепый• сильный• строгий• суровый• твердый• трудный• шероховатый• язвительный* * *ostr|y1. острый;\ostry nóż острый нож; \ostryе potrawy острые блюда; \ostry wzrok острое зрение;
2. резкий;\ostry ból резкая боль; \ostry dźwięk резкий (пронзительный) звук; \ostry mróz трескучий мороз; \ostry protest (sprzeciw) резкий (категорический) протест; \ostryа walka ожесточённая борьба;
3. крутой;\ostry zakręt drogi крутой поворот дороги;
4. строгий, суровый;\ostryа nagana строгий выговор;
5. резкий, отчётливый, чёткий;\ostry obraz отчётливое изображение;
6. шершавый; колючий;\ostrya trawa колючая трава;
7. воен. боевой;\ostryе naboje боевые патроны; \ostrye pogotowie боевая тревога; ● \ostrye spięcie горячая схватка; kąt \ostry мат. острый угол;
\ostry finisz спорт. стремительный финиш+3. spadzisty 4. surowy 5. wyrazisty 6. chropawy, kłujący 7. bojowy
* * *1) о́стрыйostry nóż — о́стрый нож
ostre potrawy — о́стрые блю́да
ostry wzrok — о́строе зре́ние
2) ре́зкийostry ból — ре́зкая боль
ostry dźwięk — ре́зкий (пронзи́тельный) звук
ostry mróz — треску́чий моро́з
ostry protest (sprzeciw) — ре́зкий (категори́ческий) проте́ст
ostra walka — ожесточённая борьба́
3) круто́йostry zakręt drogi — круто́й поворо́т доро́ги
4) стро́гий, суро́выйostra nagana — стро́гий вы́говор
5) ре́зкий, отчётливый, чёткийostry obraz — отчётливое изображе́ние
6) шерша́вый; колю́чийostra trawa — колю́чая трава́
7) воен. боево́йostre naboje — боевы́е патро́ны
ostre pogotowie — боева́я трево́га
•- kąt ostry
- ostry finiszSyn: -
8 ost|ry
adj. grad. 1. (naostrzony) [krawędź, ostrze] keen, sharp; [nóż, siekiera] sharp 2. (kłujący, szorstki) [żwir] rough; [ściernisko] prickly 3. (spiczasty) [igła, koniec, nos, ołówek, podbródek, szczyt] sharp; [łuk] pointed- o ostrych rysach sharp-featured4. (stromy) [podejście, zejście, zjazd] steep 5. (ukośny) [kąt, zakręt] sharp- ścieżka łączy się z drogą pod ostrym kątem the path meets the road at a sharp angle6. przen. (surowy, bezwzględny) [nauczyciel, rodzice, zwierzchnik] severe, strict; (rygorystyczny) [przepis, rygor, zakaz] stringent, strict; [represje] severe; [dyscyplina] harsh; (karcący, nieprzychylny) [reprymenda] sharp; [krytyka] harsh, strong; [ton] abrasive, sharp; [odpowiedź] blistering, sharp; [uwaga] censorious, scalding; [artykuł, komentarz, recenzja] censorious; [list, odpowiedź, ostrzeżenie] stiff- ostra wymiana zdań an angry a. heated exchange, a sharp disagreement7. przen. (cięty, ironiczny) [dowcip, satyra] keen 8. przen. (brutalny) [gra, sceny, seks, walka] rough; [potyczka, rozgrywka] bruising; [rywalizacja] aggressive; [atak, polemika, reakcja, sprzeciw] sharp 9 (intensywny, nasilony) [ból] acute, sharp; [dźwięk, głos] harsh, strident; [kolor] harsh, violent; [mróz] hard, severe; [światło] hard, harsh; [wiatr] keen, nippy pot., sharp; [smak] pungent; [zapach] sharp, pungent; [danie, sos] spicy, hot; [klimat, zima] harsh, cruel; [powietrze] keen- ciszę nagle przerwał ostry dźwięk telefonu the telephone shrilled suddenly in the silence10 (wyraźny) [granica, rozróżnienie] sharp 11 (wyrazisty) [cień, kontur] clear, sharp; [zdjęcie] sharp; [obraz] focused- obraz jest niezbyt ostry the image is a little blurred12 (wyczulony) [słuch, wzrok] acute, keen 13 (gwałtowny, szybki) [galop] hard; [finisz] fast, hard 14 przen. (agresywny) [pies] fierce 15 Mat. [kąt] acute 16 Med. [choroba, objawy] acute- ostra niewydolność układu oddechowego acute respiratory disease17 Żegl. [kurs] close-hauledThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ost|ry
См. также в других словарях:
ukłucie — n I 1. rzecz. od ukłuć Ślady od ukłucia komara. 2. lm D. ukłuć «kłujący ból; ślad w miejscu, gdzie coś kogoś ukłuło» Poczuć ukłucie pod łopatką. ukłucie się rzecz. od ukłuć się … Słownik języka polskiego
ostry — ostrzy, ostrzejszy 1. «o narzędziach, przyrządach, przedmiotach itp.: mający kłujące zakończenie lub tnącą, wyostrzoną krawędź przeznaczoną do cięcia, krajania» Ostry nóż. Ostra siekiera. ∆ Ostry nabój «podstawowy rodzaj naboju z pociskiem do… … Słownik języka polskiego
tępy — tępypi 1. «mający nieostrą, nie wyostrzoną krawędź, część służącą do cięcia; źle tnący, słabo kłujący; nieostry, nie naostrzony» Tępe nożyczki, narzędzia. Tępy nóż. ◊ Tępy cios, tępe uderzenie «cios, uderzenie zadane czymś nieostrym, nie tnącym»… … Słownik języka polskiego
